Warsztaty II- Abigail

Czas się wziąć do pracy .
Tym razem zadanie jest łatwiejsze:

Należy dokończyć każdy wers....

Nieuchwytne...
we wspomnieniu...
tylko...
popołudnia...
pełne soku...
jedwabie...
ulicy, okrzyki...
ze szkoły...
jabłko...
Korony...
powietrza. Nieuchwytne...
Tęcza...
płyną powoli...
bogate...
wibrujące...


długość poszczególnych wersów dowolna, ale muszą się zaczynać od słów jak wyżej... i być w tej samej kolejności (co wyżej)

Miłej zabawy . pozdr.

Nieuchwytne senne

we wspomnieniu pachnące plasteliną i atramentem
tylko kolor mają już wyblakły

popołudnia pełne słońca
pełne soku winogron i wrześniowych śliwek

jedwabie babiego lata zasnuwają pamięć

ulicy, okrzyki - wciąż słychać w oddali
ze szkoły szło się topolową aleją

jabłko zerwane w drodze smakuje do dziś

korony drzew rysują inne niebo bez
powietrza nieuchwytne

tęcza kruszy się nad głową

płyną powoli bogate mało realne
wibrujące głosem szpaków marzenia

...niby łatwiejsze.. ..ale nie tak bardzo..

gdyby zapomniec, ze to napisane do podanych słów wedlug schematu - to dobry wiersz..., umiesz bawic sie slowami, same do ciebie przychodza, swobodnie zonglujesz nimi w kazdym kierunku, to bardzo dobry kawalek nastroju, klimat jest, a wydawaloby sie, ze go trudno zrobic z zadanych słów.

Nieuchwytne chwile jak ptaki
we wspomnieniu tkwią głęboko
tylko Ty je ożywiasz
popołudnia ogrzewasz
pełne soku ciepłego na wargach jak
jedwabie płyną przez palce, zgiełk
ulicy, okrzyki
ze szkoły wracają dzieci
jabłko gryzą zaczarowane
Korony chmur przebijają niebieskie
powietrza. Nieuchwytne wspomnienia malują mi dziś kolory jak
Tęcza i
płyną powoli...
bogate o ciebie
wibrujące słońcem na ścianie, kochaj ....

no..no ...no! widzę, że się Koleżanka wyspała i "napisało się" pięknie...Fajnie - bardzo mi się podoba ...lekko..z uczuciem ..bez przesady..ale dzieci ze szkoły ukradłaś ode mnie..wybaczam łaskawie - po starej przyjaźni...

Świetnie ! teraz kolej na mnie, a później możemy zrobić głosowanie (jeśli chcecie )... wracam niedługo

ps. a reszta wiedźm - czarodziejek i wiedźminów - czarodziejów? to nie jest takie trudne ))

Nieuchwytne księżniczki
we wspomnieniu mają
tylko 13 lat i słońcem karmione
popołudnia
pełne soku wiśniowego wieczory
jedwabie nocy i wolność dzieci
ulicy, okrzyki radosne gdy
ze szkoły szło się na około
jabłko biegło przodem, pod stopami
Korony z liści, dmuchawców spadały haustem
powietrza. Nieuchwytne księżniczki.
Tęcza maluje obrazy
płyną powoli jakby wciąż
bogate w tamten śmiech
wibrujące tańcem kasztanów

emalgorzata napisał:no..no ...no! widzę, że się Koleżanka wyspała i "napisało się" pięknie...Fajnie - bardzo mi się podoba ...lekko..z uczuciem ..bez przesady..ale dzieci ze szkoły ukradłaś ode mnie..wybaczam łaskawie - po starej przyjaźni...

"dzieci ze szkoly....", no bo z czym sie to ma kojarzyc..., ale zabawa fajna, nie znalam czegos podobnego, to mozna ciagnac bez konca.

abigail napisał:Nieuchwytne księżniczki
we wspomnieniu mają
tylko 13 lat i słońcem karmione
popołudnia
pełne soku wiśniowego wieczory
jedwabie nocy i wolność dzieci
ulicy, okrzyki radosne gdy
ze szkoły szło się na około
jabłko biegło przodem, pod stopami
Korony z liści, dmuchawców spadały haustem
powietrza. Nieuchwytne księżniczki.
Tęcza maluje obrazy
płyną powoli jakby wciąż
bogate w tamten śmiech
wibrujące tańcem kasztanów

kolorowe, letnie, pastelowe...., dziewczyny..., wy takie cudne..., romantyczne..., jak ksiezniczki....

) cieszę się, że ten rodzaj warsztatów się spodobał...
To mam następny pomysł w innym temacie go dam, a tu poczekamy na więcej wierszy ...

trzeba przyznać, że świetny grunt przygotowałaś - a teraz można się w nim bawić do woli...kolorowo i pięknie - Twój również przecudny....

Hej! pobudka ! Radical? Natalia? Obca? Gusław? Obcy? Marron?

ktoś tu nieźle krzyczy i nawołuje

ciepłe, pełne optymizmu i kolorów są Wasze nowowiesze:)
a gdyby tak tchnąć w nie iście odmienne uczucia? pełne żalu, złości, rozczarowania itp? niełatwo było, wyszedł połamaniec okrutny, ale co tam, jak zabawa to zabawa:)

Nieuchwytne pełniejsze będzie
we wspomnieniu
tylko co z tego

popołudnia jak cisze
pełne soku źrenice
jedwabie zmarszczek pokryły

ulice, okrzyki pamiętasz?
ze szkoły wracałaś,w dłoni
jabłko nieobecne już wszędzie

korony drzew mówisz - bezsilność ruchu
powietrza - nieuchwytne?

tęcza jak myśli otwiera niebo i
płynie powoli poza mną
bogate obrazem przestrzeni

wibrujące chwile-trwanie-tyranie

podoba mi się , rzeczywiście inny w klimacie ... pozdr.

..hej - witam ! fajnie tak można sobie rozmawiać ..lirycznie...na słowa...klimaty nastroje...ciekawie to Natalio odwróciłaś...z sielanki dziewcząt ..zrobiły się Pełne Czasu Kobiety...

Witam, mam nadzieję, że nie zabijecie mnie za odkopanie starego tematu
Jestem tu nowy, ale mam nadzieję trochę nadrobić ^^
a więc moja wersja:

Nieuchwytne zdarzenie, co tam się znajduje
we wspomnieniu nas samych, to właśnie widuję..
tylko niepamiętam, czemu mnie zostawiła
popołudnia wszystkie tylko z nim spędziła...
pełne soku życia - krwi, skołatane myśli ..
jedwabie życia, miłości i nienawiści...
ulicy, okrzyki powiedzą jej co czuję..
ze szkoły, gdy wracam - tylko jej potrzebuję..
jabłko moje chyba tam, na drzewie zostawię...
Korony drzew wiatry bujają... mi brakuje
powietrza. Nieuchwytne zdarzenia odnowię...
Tęcza nad nami rosła ogromna, a oni
płyną powoli przez te morza bez harmonii
bogate lecz raczej biedne, bo bez miłości
wibrujące lecz puste, bo bez namiętności..


trzynastozgłoskowiec ofc :>